Ateşe Hükmediyorum

Konu: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 9:26 am

Rose, tapınaktan içeri girerken tereddütlüydü. Tapınağın girişindeki heykel, dünyanın en güzel heykeli olduğunu tüm gücüyle haykırıyordu, yine de bu onu rahatlatmaya yetmemişti. Gözlerini heykelden ayırmadan kapıya doğru ilerlerken, bir rahibeyle çarpıştı. Rahibe elinde büyükçe bir tas, öfkeyle ona baktı, o gözlerini kırpana kadar ifadesi değişmişti. Anlayış ve sevginin harmanı, sıcak bir gülümseme vardı yüzünde. Sabırla tasın içindeki sıvıya dokundu, Rose'a baktı ve alnındaki hilali taklit ederek yüzüne bir ay çizdi. "Uğurlar olsun," derken, yüzünde hala o ifade vardı. Rose öylece onun yüzüne baktı. Teşekkür ederim demek ve yanından öylece geçip gitmek arasında gidip geliyordu. Uzunca bir süre sonra arkasındaki oğlan onu dürttü -aslına bakarsanız çok yakışıklıydı, rahibeye uğurlar olsun demesi gerektiğini söyledi. Rose iç çekerek oğlanın dediğini yaptı. Rahibe Rose'un önünden çekilerek geçebilirsin anlamında koluyla karşıyı gösterdi. Derinden nefes aldı ve ayin alanına girdi.

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 9:58 am

Roxanne tapınağa hızlı adımlarla ilerledi. İçeri girdiğinde,bütün çaylaklara göz gezdirdi. İlgisini çeken bir çaylak vardı. "Yeni gelmiş bir çaylak." diye düşündü Roxanne. İlk işaretlendiği haftaları hatırladığında irkildi. Dehşet içinde hayatının değişimini izlemişti. Elinden gelen hiçbir şey yoktu ve bu en kötüsüydü. Olanları kontrol edememek,hayattaki her şeyden vazgeçip bu okula tıkılıp kalmak... Bu düşünceleri kafasından hemen attı ve yeni çaylağa doğru yürüdü.

Çaylak onu farkedince garip bir şekilde geriye doğru adım attı. "Lanet olsun Roxanne,yüzündeki ciddi görünümü at artık." diye kızdı kendine ve hemen yüzüne bir gülümseme yerleştirdi. "Merhaba.Adım Roxanne,sen yeni gelen çaylak olmalısın." dedi. Gülümsemesini yüzünde zorla tutuyordu. Bu elinde değildi,artık mutlu olamıyor,gülümsemekte zorlanıyordu. "Evet,yeni geldim.Adım Rosalie,ama Rose denilmesini tercih ederim." Roxanne bu sefer gerçekten gülümsedi. Normalde yeni tanıştığı çaylaklar -özellikle bu çaylaklar yeni geldiyse- ondan çekinir,böyle cevaplar vermek yerine daha kısa ve daha sıkıcı cevaplar verirlerdi. Roxannenin gülümseyişine gülümseyerek karşılık verdi Rose.Kahverengi saçları,masmavi gözleri ve bembeyaz teniyle göz kamaştırıyordu. Roxanne hakkında düşünmeyi bırakıp ona "Herhangi bir şeye ihtiyacın olursa kapım her zaman açık. Zorlandığın şeyler olacağından eminim.Uğurlar olsun." dedi,ve yanından uzaklaştı.Hala gülümsüyor olması ise fazlasıyla garipti.

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 10:12 am

Yeni arkadaşı yanından hızla uzaklaşırken, uğurlar olsun... diye mırıldandı ve çevresini incelemeye başladı. Kırmızı, mavi, yeşil, sarı ve mor renkli mumlar, büyük masanın etrafında çevriliydi, aynı renkli güzel elbiseler giymiş beş rahibe de mumların yanındaydılar. Rose bunun garip bir şekilde hoş olduğunu düşündü. Kapıdan gelen rüzgar, tenine değiyor, adeta okşuyordu. Tütsüden gelen yasemin çiçeği kokusuysa onu rahatlatıyordu. Girmeden önce nasıl tedirgin olduğunu hatırladı. Boşunaymış... diye düşündü. Bu kadar korkmam gereksizmiş.

RP OUT: Yeni farkettim, ben 6. sınıfım, sen 3.?

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 10:18 am

Roxanne her şeyi kontrol etti.Mumlar tamamlanmıştı.Tütsünün kokusunu her yerden hissedebiliyordu.Aam bir şey eksikti.En önemli şey.Her yere baktı,ama Pandora hala ortalıkta yoktu.O hiçbir zaman geç kalmamıştı,özellikle ritüelleri o başlatacağı zamanlar.Birden tedirginlik duygusuyla kaplandı Roxanne.Herkese Pandorayı soruyor,tapınağın her yerinde onu arıyordu.Sonunda pes etti ve dışarı çıkıp Pandora'yı aramaya başladı.

rp out:Doğru,yeni hatırlıyorum 3 olduğumu.Sen yeni gelmiş olamazsın o zaman ama.Farklı bi okuldan gelmen gerek.Yani,sanırım.

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 10:46 am

Herhalde Rose, Pandora'yı aramayan tek kişiydi, çünkü onu tanımıyordu. Önemli biri olmalıydı. Cesaretini topladı ve onu dürten yakışıklı çocuğa Pandora'nın kim olduğunu sordu. Cevap basitti. Şaşkınlık, küçümseme, haykırış. "Pandora'yı kim tanımaz ki!" Sonra Rose'un ciddi olduğunu gördü ve rahibedeki o anlayış ifadesini takınarak, "Pandora, Tulsa Gece Evi'nin her şeyidir. Beş elementin beşini de onun gibi kullanan bir çaylak, hatta yüksek rahibe yüzyıllardır görülmedi. Ayrıca, o benim kız arkadaşım!" dedi. Ardından onun yanından koşarak uzaklaştı ve Pandora'yı aramak için dışarı çıktı. Hayal kırıklığı.

"Rachel... Yakala beni... Haydi tembel şey, durma orada... Rachel..." Kız kardeşinin, ölü kız kardeşinin sesi beyninde yankılanırken, hayaleti masanın etrafında dönüyordu. Bu, o kadar acı verici, o kadar sinir bozucuydu ki, Rose kendini kaybettiğini hissetti. Kardeşinin son Rachel deyişinde kendine engel olamadı ve koşarak üstüne atladı. Hayalet, dokunduğu anda kayboldu ve masa, mumlarla birlikte yere devrildi. Kendi yarattığı yangını hayretle izleyen Rose, kendine lanet okuyarak yangının sönmesini diledi. Saniyeler içinde alevler küçüldü, ayin alanındaki gözler ona çevrildi.

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 11:23 am

Daphne ''Uğurlar olsun.'' dedi kapıdaki rahibeye, ve içeri girdi. Çevresine bakındı, renk renk mumlar büyük bir masanın etrafında duruyordu. Çevresi, ne olduğunu bilmediği fakat rahatlatıcı bir kokuyla sarılmıştı. Havayı içine çekti, hiç bu kadar iyi hissetmemişti. Sonra bakışları yeniden masaya kaydı. Koyu kahverengi saçlı bir kız masanın biraz önünde durmuş, boş boş bakınıyordu.

Önce ne yapmaya çalıştığını anlayamadı Daphne. Kızın gözleri kocaman açıldı, masaya doğru bir hamle yaptı. Masa, mumlarla birlikte yere düştü ve küçük kıvılcımlar çıkarmaya başladı. Büyün gözler, dehşetle orayı izliyordu şimdi. Sonra garip bir şey oldu, yangın giderek küçüldü ve yok oldu.

O sırada iki kız içeriye girdi. Biri açık sarı, diğeri koyu kahverengi saçlara sahipti. İçlerinden koyu kahverengi saçları olan, şaşkınlıkla konuştu: ''B-bunu nasıl yaptın?''

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 11:32 am

Roxanne her yeri aramıştı ama Pandora'dan bir iz bile bulamamıştı. Neredeydi? Ona ne olmuştu? Perişan halde tapınağın kapısından girdi. Rose birden mumlarla kaplı masanın üzerine atladı,ve alev almaya başladı. Roxanne ona doğru koşaken birden alevler duruldu. Roxanne'nin gözleri büyümüş,yüzünde bir gülümseme belirmişti. Bunu yapan Rose olmalıydı. Ateş elementinin sahibi o olmalıydı. Zihnine girdiğinde bunu Rose'un yaptığını anladı. Yanına gitti ve olduğu yerden kalkmasına yardım etti.

Rose'un gözlerinde şaşkınlık vardı. Bunu nasıl yaptığını,nasıl yanmamış olduğunu ve Roxanne'nin neden ona böyle baktığını merak ediyordu. Roxanne Rose'un kulağına eğilerek, "Sanırım özel bir yeteneğin var. Ateş elementini kontrol edebiliyorsun. Bu,bu mükemmel bir şey.Korkulacak hiçbir şey yok." dedi ve etrafta onları şaşkınlıkla izleyenlere döndü. "Lütfen herkes Rose'a yaratık görmüş gibi bakmayı kessin. Ne olduğunu anlamamış olmanıza imkan yok. Onun ateşle özel bir bağı var." dedi. Şaşkın yüzler rahatlama ve gülümsemeyle dolmuştu fakat Rose hala şaşkındı. Roxanne tekrar Rose'a dönüp, "Ateşle ilgili istediğin her şeyi yapabilirsin.İstersen burada büyük bir yangın çıkarırsın ve sana asla bir şey olmaz." dedi,Rose'un olayı kolay kavrayabileceğinden emin değildi. Rose hala tereddüttreydi, "Bu yeteneğin benim olduğuna inanmak çok güç. " Roxanne bunu ona nasıl açıklayabilirdi ki? Zamanla anlayacaktı zaten. "Bana güven,Rose.Bu yetenek senin.Ateş elementi senin isteğin üzerine çalışıyor artık. Ama bunun gerçekliğini şuan deneme,hepimizi yakmak istemezsin, değil mi?" Roxanne tekrar gülümsedi ve devam etti, "Yanlız olduğumuz bir zamanda yeteneğinin gerçekliğini beraber test ederiz." dedi.O sırada yeniden gürültü başladı.Roxanne ne olduğunu anlamak için kafasını çevirdiğinde Pandora'nın kapıda olduğunu gördü.Durumu gayet iyiydi. Zihnine girdi. Geç kalmıştı çünkü annesiyle konuşmaya gitmiş ve annesi onu bir türlü bırakmamıştı. Rose, "Bu kim?" diye sordu. "O Pandora.Tüm elementlere hakimdir.Onunla tanışmak ister misin?" dedi sevecenlikle.Rose kafasını salladı,tedirgin olmuştu.Pandora'nın yüzü Roxanne kadar sert değildi,hatta çokda tatlıydı ama yetenekleri onu korkulur hale getirmeye yetiyordu.Pandora'ya doğru yürürlerken Rose'un beynine girip tedirginliğini üzerinden atmasını sağladı.

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 11:58 am

''İlginç,'' dedi Daphne. ''Daha neler göreceğiz bakalım?'' Rose, Pandora denilen kıza yaklaştı. Pandora onu büyük bir sevecenlikle karşıladı. Daphne alaycı bir şekilde güldü ve ayin alanındaki diğer çaylakların yanına geçti. Açıkçası, Rose'u kıskanmıştı. Ateş elementi ha, diye düşündü. Benim asla sahip olamayacağım bir özellik.

Pandora, Rose ve diğer kızla beraber ayin alanına geldi. ''Pekala, başlıyoruz. Ama önce bir şey var.'' dedi. Elinde kırmızı renkli mumu tutan rahibeye yaklaştı: ''Bu ayinde, Rose'un ateşi temsil etmesini istiyorum.'' Rahibe gülümsedi, mumu Rose'a verdi ve kenara çekildi. Rose, şaşkındı ama sevinçli görünüyordu.

Pandora ayini başlattıktan sonra, sıra elementlerin çağırılmasına geldi. Eline, işlemeli zarif bir çakmak aldı ve sarı renkli bir mum tutan rahibeye yöneldi. Doğuya döndü. ''Sen bizim nefesimizsin, bizi sarar ve yaşam için gerekli enerjiyi sağlarsın. Seni çembere davet ediyorum. Rüzgar, bana gel!'' dedi ve çakmağı kaldırıp sarı muma değdirdi.

Daphne farklı bir şeyler hissetti o anda. Hava saçlarını dalgalandırıyordu. Kendini bir çiçek bahçesindeymiş gibi hissetti. Kocaman br nefes aldı. Bambaşka kokular geliyordu şimdi burnuna. Şaşkınlıkla derin bir iç çekti. Çemberdeki gözler bu sefer ona kaymıştı.

Rp Out: Araya kendimi de sıkıştırayım dedim, sorun olur mu :D

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 1:00 pm

Pandora çok şaşırmıştı.Aman tanrım,onun da bir yeteneği var.Havayla ilgili bir yeteneği... diye düşündü.Bu çok rastlanan birşey değildi fakat,olmuştu işte.Şimdi Güney'e,sağa doğru dönmesi gerekiyordu.Güney,ateşi temsil ediyordu.''Ritüelimizin bağlayıcı ve güçlü olması için,senden bu çemberi irade gücüyle aydınlatmanı istiyorum!Ateş,bana gel!'' dedi.Hemen ardından çakmağı kaldırdı ve kırmızı mumu da yaktı.Bu defa batıya döndü,o büyülü sözcükleri söyledi:''Batı'dan suyu alıyor ve ondan bu çemberi şefkatle yıkamasını,arındırmasını istiyorum!''Batıya bakan vampirin mumunu aldı ve çakmağını zarif bir şekilde mavi muma dokundurdu.Şimdi sıra toprağa gelmişti.
''Kuzeyden toprağı alıyor,bu gecenin dileklerinin ve dualarının meyve vermesi için senden istekte bulunuyorum!''
Ayaklarının altında toğrağın verdiği yumuşaklığı hisseden Pandora çemberin ortasına geçti ve ruhu çağırdı ve mor mumu da yaktı.Şarabı aldı ve bir yudum içti.Ardından ritüelde bulunanlara sundu. Ritüelin tam olarak sona ermesi için de bütün elementlere teşekkür ederek onlara geri gönderdi.
Evet,sonunda bir ritüel daha bitmişti.Bir Karanlık Kızlar ritüeli daha.

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 1:13 pm

"Vay, sen de bir elementi yönetiyorsun demek!" Bu ahmakça nida Rose'dan gelmişti. Şaşkınlığını biraz olsun attıktan sonra tekrar konuştu, "Benim adım Rose. Sen kimsin? Yeni misin?" Kız ona uzunca bir süre tepeden -deyim anlamıyla, ne de olsa kız ondan kısaydı!- baktıktan sonra "Daphne." dedi. "Ve evet, yeniyim. Hava ve ateş, ha." Sesi buz gibi soğuktu. Fırtına gibi. "Evet. Siyah ve beyaz kadar karşıt." Kız buz gibi bir bakış daha attıktan sonra arkasını döndü ve uzaklaştı. Pekala, bu çekip gitme olayı moda falan mı?

Konu: Geri: Ateşe Hükmediyorum Salı Ağus. 24, 2010 1:28 pm

Roxanne Pandora'nın yanına geldi ve ona sımsıkı sarıldı.''Hey,ne iyiydin öyle!'' dedi.Roxanne,Pandora'yı her zaman desteklerdi.Roxanne ve Pandora aynı zamanda oda arkadaşlarıydı.İlk geldikleri günden itibaren birbirlerinden hiç ayrılmamışlardı.Vazgeçilmez dedikodularını yaptıktan sonra yatakhanelerine gitmeyi planladılar.Fakat Pandora farklı birşey hissediyordu.İçinden bir his kötü bir şeyler olacağını fısıldıyordu ona.
Çılgınca bağırmaya başladı.''NERDELER! SÖYLEYİN BANA NE-RE-DE-LER! ONLAR BURADALAR HİSSEDİYORUM!'' Gerisi karanlıktı.Kötü birşey geliyordu.Çok kötü birşey.

» Ateşe Hükmediyorum!